Ik ben Jan Wessels, geboren op 6 september 1976 in Zwolle. Nog steeds ben ik woonachtig in de Overijsselse hoofdstad, samen met mijn vrouw en twee zoons.
De verhalen
Altijd heb ik een levendige fantasie gehad. Vaak droomde ik erbij weg en zag daardoor niet wat er om mij heen gebeurde. Ik bedacht verhalen...het speelde zich af in kastelen, werelden die ik creëerde of gewoon in de straat waar ik woonde.
Op mijn tiende begon ik wat op te schrijven. Op een kladblok ontstond een verhaal over een oud kasteel waar een jongen van mijn leeftijd met zijn gezin kwam te wonen. Dat was het eerste wat ik op papier zette. Dit verhaal bloedde dood en het schrijven hield op.
Tot in 2003, ik was 27 en iemand stelde voor om eens een verhaal te gaan schrijven. Het werd een boek, een fantasy roman met bijna 60.000 woorden. Vanaf die tijd heeft het me niet meer los gelaten. Vele verhalen, zowel kort als lang, ontstonden in mijn hoofd en op papier, maar ze bleven binnenshuis. Tot 2011, toen ik mijn eerste boek ('Het land van angst en verlangen', nu omgedoopt tot 'Een wereld van verschil') op Tenpages zette. Dit was het startpunt om mijn verhalen naar buiten te brengen.
In 2012 zette ik mijn tweede roman op tenpages.com. Dit was Jade, een griezelroman over hoop, geloof, liefde en de strijd tegen het onbekende.
Bijna gelijk kreeg ik aandacht van de locale pers (de weekkrant, regio Nunspeet) De journalist ter plaatse nodigde mij uit voor een interview om wat te vertellen over het manuscript, wat zich voor een groot deel afspeeld in het Veluwse dorp.
Een paar maand later kreeg ik een mailtje van de bibliotheek van Nunspeet en ze vroegen mij of ik een presentatie wilde houden over het manuscript Jade. Deze vond plaats in mei van 2012. Ook toen kreeg ik weer de aandacht van de locale pers. Vlak voor de presentatie had ik een interview met een journaliste van de Stentor.
Van het manuscript werden helaas niet genoeg aandelen verkocht en werd dus niet gepubliceerd. Wel werd een kort verhaal, eind 2012 gepubliceerd in een verhalenbundel. ('Griezelen' van Jaylen Books) Dit verhaal, 'Getekend in inkt' had ik ingestuurd voor een schrijfwedstrijd en werd daarmee vierde.
Met andere schrijfwedstrijden deed ik ook mee. Dit waren o.a Fantastels 2011, 2012,
2013 en 2014. En de Paul Harland prijs 2012, 2013 en 2014
Fantastels:
2014; De verlossing, 54e - Club Sandwich, vergane glorie 76e
2013; Langs de maan naar Rechteren 43e - Rock n roll tot bloedens toe, 86e
2012; Terug naar Weiteveen, 76e - Doema, 77e
2011; Houtkerken, 78e
Paul Harland prijs
2014; Hakbar en ik, 109e
2013; Het ding dat maar niet verdween, 119e
2012; Jack, 44e - Monsters van de nieuwe maan 61e
Wie inspireerden mij:
In het begin waren het films die mijn fantasie prikkelden. Griezelfilms zoals:
nightmare on Elmstreet
the Shining
hellraiser
dawn of the living Dead
videodrome
Later kwamen de schrijvers:
Stephen King
Clive Barker
Howard Philips Lovecraft
Edgar Allan Poe
Clark Ashton Smith
De muziek
Al vanaf jongs af aan was er muziek. Op de radio, waar ik vaak naar luisterde, in huis, de muziek die mijn vader draaide, CCR, The Stones.
Op mijn veertiende begon ik gitaar te spelen. Het liefst speelde ik drums, maar mijn ouders vonden een gitaar praktischer. Ik ging op les, maar toen ik zestien was kwam ik in een schoolband en stapte de drummer al vrij snel op. Ik zag mijn kans. Vanaf toen ging ik verder als drummer. In bands zoals Charlotte Notes (voorheen Fools on Friday, The Glass gates, en The Gates) en Impulsief.
Als Charlotte Notes namen we twee demo,s op en traden zo af en toe op in cafés, jeugdsozen en in popfront.
In 2003 kwam er een eind aan de 'legendarische' new wave rockband.
De muziek leek even niet meer te bestaan. Tenminste niet uitvoerend. Toch bleef het kriebelen. Er waren wat kleine projecten. Een ac/dc coverband, een Johny Cash projectje en zo af en toe kwamen Impulsief, of Charlotte Notes samen om weer eens wat te spelen.
In 2015 kwam de eerste aanzet om weer eens muziek te gaan maken. Ik besloot om eens basgitaar te proberen. Het was liefde op het eerste gezicht.
Ik speelde veel thuis en in november 2015 kwam mijn eerste band als bassist op mijn pad; The Assending. We maakten Death/industrial metal met progresieve invloeden. Helaas kregen we maar niet een juiste bezetting rond en bleef het vooral, op twee maand na, een tweemans bezetting. Toch heb ik veel geleerd in de tijd dat ik bij deze band speelde. Eind januari 2017 verliet ik The Ascending.
In februari van 2017 werd ik gevraagd om in een rock band te komen spelen. Na twee a drie maanden van oefenen waren we er met zijn allen uit hoe we gingen heten; Garrison.
Een viermans rockformatie met een metalen en bluesy randje. Rauw, hard en recht door zee. We spelen covers van AC/DC, Alice in Chains, Metallica, maar ook van de Stones en CCR.
Verder ben ik een YouTube kanaal begonnen waar ik zo af en toe wat basdingetjes op zet. Covers, maar ook eigen spinsels.
Fotogalerij: Bio
